چاره کار در این است که تشکل ها و جنبش ها به هم پیوند بخورند و بتوانیم با همدیگر گام برداریم و خواسته‌های خود را به صورت سازمان یافته بیان نماییم. جز این اگر راه دیگری برویم، تجربه تلخ گذشته را تکرار خواهیم کرد و از چاهی به چاهی دیگر خواهیم افتاد. باز هم تأکید می‌کنیم که تنها با تکیه بر زانوهای خود و مشت های گره کرده ما و برنامه‌های راه بردی مستقل و جمعی ما با همدیگر است که می‌توانیم راهی نو و دنیایی نو بسازیم و آزادی و برابری و عدالت را به دست بیاوریم….ادامه
-
-
-
نکته اینجاست که اعدام هم‌زمان سه جوان که دو تن از آنها (لقمان و زانیار) بیش از ۹ سال در زندان به‌سر بردند، نه برای “اجرای عدالت” که برای پراکندن رعب و با هدف سیاسی انجام گرفته است. اعدام به‌خودی خود و به هر دلیل و در مورد هر کس که اجرا شود، عملی غیر انسانی و محکوم است؛ خاصه اگر به منظور ایجاد وحشت و قفل زدن بر دهان مردم انجام شود. اعدام در ایران فقط یک روش غیر انسانی برای مجازات نیست بلکه در عین حال ابزاری است برای جلوگیری از آزادی بیان و دیگر آزادی‌های اجتماعی و سیاسی. به این معنا مخالفت با اعدام و بیرون راندنش از جامعه نه تنها انسانیت را به آدمی بازمی‌گرداند بلکه دفاع از آزادی نیز هست….ادامه -
داستان برخورد کامیون با کابل‌های تلفنی زندان، که نگهبان‌ها می‌گفتند، قبلا هم در زندان با جنایاتی همراه بوده، و این خود نگرانی‌ها را افزایش می‌داد. تنها امیدواریمان این بود که پرونده آنها نقص خورده بود و تازه برای تعیین شعبه به دادستانی سنندج رفته است. یعنی عملا تعیین تکلیف نشده، غافل از این که مار به دوشان حاکم برای بقایشان مغز جوانان دیگری را می‌خواستند. و دادگاه و قضاییه ضحاکیان که ماده و قانون و آیین دادرسی نمی‌شناسند…!!!…..ادامه
-
این جنایت کاران، تنها در این سه “جهل و جنون و جنایت“ با همدیگر و نه با مردم، جمهوری دارند.این خون آشامان، سه جوان نازنین به نام های رامین حسین پناهی، زانیار مرادی و لقمان مرادی را پس از سال ها زجرکش کردن آن عزیزان وخانواده‌های شان و انتظار طولانی برای لغو حکم اعدام و حتی آزادی شان به واسطه ی حمایت های بسیار مردمی و نهادهای بین‌المللی، درسحرگاه ۱۷ شهریور در زندان گوهردشت اعدام کردند
خانواده‌های محترم حسین پناهی و مرادی ها، و مردم دلیر کردستان؛ هرچند نمی‌توانیم جای شما باشیم، ولی می توانیم درد ناشی از زخم کاری وارده بر تن تان را با تمام وجود حس کنیم و از صمیم قلب با شما همدردیم، بخصوص پس از آن همه زخمی که پیش تر بر تن شما مردم کردستان نشاندند و هنوز داغدار آن هستید. رفتن دردناک نیشتمان نازنین، ترور تلخ اقبال مرادی و بسیاری دیگر، از همان آغاز به قدرت رسیدن شان، هنوز بر قلب ما سنگینی می‌کند و نه می‌بخشیم و نه فراموش می کنیم……ادامه -
“نرگس محمدی، نسرین ستوده، گلرخ ابراهیمی ایرایی، مریم اکبری منفرد، آتنادائمی، آزیتا رفیع زاده و نگین قدمیان” در پیامی مرگ این زندانیان را تسلیت گفتند.یارای یافتن واژه‌ای نیست درخور بیان این حجم از سنگینی اندوه. .فرزندان غیور کشورمان آنچه میراث گذشته‌اند بردباریست و آزادگی و استقامت.نامشان بر تارک آزادی‌خواهان ثبت است و شیوه مقاومتشان الفبایی است برای پویندگان راه آزادی.آرزومند آرامش هستیم برای بازماندگان زانیار مرادی و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی و هم‌بندیان این…..همچنین همه دردمندان سرزمینمان.هم‌وزنتان اندوه به سینه داریم و در کنارتان ایستاده‌ایم…..ادامه
-
-
* من درد مشترکم مرافریاد کنمادران آرزانتین در گردهماییهای خودهمواره این سرود را بیاد فرزندانشان میخواندند.صدای تپش قلبشان ر ا میشنویم
صدای خنده شان درباد
واشک شان را باباد وباران میبینیم
صدای قلب شان را میشنویمدر ترکیه نیز پس از کودتای ارتش درسال ٨۰ که هزاران نفر از مبارزین کرد وترک کشته ومفقود الاثر شدند ، مادران فرزند از دست داده درشهرهای بزرگ ترکیه برهبری آزاده زنی بنام ، امینه آچاک نیز اعتراض خودرا در میدانها آعاز کردند، آنان نیز از سوی شبه فاشیستهای ترکیه مورد تهاجم قرار کرفتند اما همچنان به مبارزه خود برای دادخواهی فرزندانشان ادامه میدهند . درخارج از کشور نیز در کشور آلمان در دوشهردورتموند وهامبورک مدت ۹ سال است که جمعی از فعالین سیاسی ایرانی که بیشتر مادران هسنتد ، درحمایت از مادران پارک لاله درمرکز شهردر روزهای شنبه تجمع میکنند وبا دردست داشتن پلاکاردها وتوزیع اعلامیه های توضیحی درباره مادران پارک لاله وجمع آوری آمضا، حمایت خودرا از مادران پارک لاله ادامه میدهند ……ادامه
-
ما اکنون به یاد کشته‌شدگان تابستان ۱۳۶۷ هستیم. پس از آن می‌خواهیم به مناسبت بیستمین سالگرد حادثه‌های شاخص قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای یاد گروهی دیگر از کشته‌شدگان را گرامی داریم. سپس می‌رسیم به چهلمین سالگرد انقلاب. از نظر من، اینها هم در یک کادر می‌گنجند. همه فصل‌های خیزش و مقاومت و سرکوب در یک داستان واحد هستند. از اینجا که شروع کنیم می‌توانیم رخدادها و دوره‌های دیگر را در ادامه آن داستان ببینیم. این داستان واحد به ما استمرار شخصیت می‌دهد، روایت آن جلوی اسکیزوفرنی ملی را می‌گیرد، به ما غرور می‌دهد، غرور مقاومت و نبرد مستمر برای آزادی. این گونه است که می‌توانیم یاد عزیزان از دست رفته را با این جمله مصمم سرفراز گرامی داریم: راهشان ادامه دارد…..ادامه -
زندان مخوف گوهردشت و محرومیت از ملاقات، گوهردشت و شکنجه، گوهردشت و اعدام، گوهر دشت و سر به نیست کردن جنازه عزیزان مان و شکنجه خانواده و خانواده ها و این بار رامین و زانیار و لقمان را به همان شکل اعدام و سر به نیست کردند و خانواده های شان را شکنجه و زخمی دوباره بر دل داغدارشان نشاندند. گویی همین امروز بود که دو برادرم و بسیاری دگر از عزیزان مان را در گوهردشت اعدام و سر به نیست کردند. نیشتمان نازنین کجایی، بالاخره این پلیدان خونخوار دایی رامین ات را هم کشتند. مادرم، پدرم، خواهرم، برادرم از صمیم قلب با شما همدردم و دلم دوباره خون شده است و نمی دانم با چه زبانی دردتان را تسکین دهم. می توانم تصور کنم که هم اکنون در درون خانه ها و دل های زخمی و پاره پاره شما چه می گذرد. ولی اطمینان داشته باشید که بالاخره روزی تمامی این جلادان را به پای میز محاکمه می کشانیم ودادمان را از بیدادگران می ستانیم. هرچند عزیزان ما زنده نمی شوند، ولی می توانیم جلوی تکرار جنایت را بگیریم.با این جنایت ها، کاری می کنند که عاقبت فریاد کردستان نفس شان را بند بیاورد. -
گفتنی است نسرین ستوده، با انتشار نامه‌ای که در فیس‌بوک رضا خندان منتشر شده‌است اعتصاب غذای خود را اعلام کرد و در بخشی از نامه‌اش خطاب به هم‌میهنان خود نوشت: «از آنجا که تاکنون کلیه‌ی مکاتبات اینجانب با مسئولان بی‌نتیجه مانده است، ناگزیر در اعتراض به بازداشت و فشارهای قضایی متعدد بر خانواده، بستگان و دوستانم از تاریخ ۹۷/۶/۳ دست به اعتصاب غذا می‌زنم. به امید استقرار قانون و عدالت در کشور عزیزمان ایران»….ادامه -
شریف باجور شهریور گذشته نیز از مریوان تا تهران را در اعتراض به کشتار کولبران و حمایت از رضا شهابی، فعال کارگری و زندانی سیاسی پیشین با شعار «عدم خشونت راه پیروزی انسانیت است» رکاب زد….ادامه. -
سی سال از فاجعه‌ی ملی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران گذشت! جنایتی که ایران ما را از وجود ارزشمند انسانهایی شریف، میهن دوست و مردمی محروم کرد؛ و خسارت‌هایی جبران ناپذیر به بار آورد. هنوز پس از ۳۰ سال، نه فقط مسببان این جنایت‌ها محاکمه نشدند، بلکه بسیاری از آنان قدر دیدند و بر صدر نشستند، و همچنان مناصب حکومتی را در اختیار دارند! این پایمال کنندگان حقوق بشر، نه فقط از کرده‌ی خود پشیمان نیستند، بلکه روز به روز فشار بر بازماندگان قربانیان را افزوده‌اند و به بهانه‌های گوناگون، آنان را تهدید، احضار، بازداشت، و از برگزاری مراسم یادبود و سوگواری برای جان باختگان جلوگیری کرده‌اند!……ادامه -
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام زندانی سیاسی سهیل عربی همچنان در قرنطینه تیپ ۱ زندان تهران بزرگ با وضعیت بینی شکسته و متورم و چشمان کبود به شدت درد می کشد. مسئولان و مأموران زندان هنوز وی را برای مداوا و عمل شکستگی بینی به بیمارستان منتقل نکرده و به این ترتیب وی را شکنجه میدهند. بنا به گزارشات دریافتی پاهای سهیل عربی حتی در داخل قرنطینه؛ با پابند و زنجیر بسته شده است. شکنجه گران در قرنطینه برای شکنجه وی با جفت پا روی پابندهای سهیل میپرند. به همین علت دور پاهایش زخم های عمیقی ایجاد شده است. -
• چندین هزار نفر از معلمان و فعالان صنفی کشور در کنار برخی فعالین سرشناس کشور ضمن حمایت از اسماعیل عبدی و خواسته‌های قانونی او نسبت به ادامه بازداشت محمد حبیبی در زندانِ تهران بزرگ اعتراض کردند …برگرفته از سایت اخبار روز
شنبه ۵ خرداد ۱٣۹۷ – ۲۶ می ۲۰۱٨اسماعیل عبدی از ششم تیرماه ۱۳۹۴ از طرف سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و با حکم قاضی صلواتی به شش سال زندان متهم شده است. عبدی در این مدت در اعتراض به روند غیرقانونیِ اعمال نفوذِ عوامل غیرمسئول در پرونده‌اش و عدم رعایت قانون در اعطای مرخصی (عادی و پزشکی) اعتصاب غذا کرده است. هم اکنون در بند چهار زندان اوین در کنار محمود بهشتی لنگرودی زندانی است…….ادامه -
امروز ۴ خرداد ۹۷، به رسم جمعه اول هر ماه، خاوران توسط مادران و خانواده های خاوران، گل باران شد. با آرزوی سلامتی و پایداری برای همگی مان که جنبش دادخواهی را زنده نگاه می داریم. -
روز جمعه چهارم خرداد ۱٣۹۷ ماموران امنیتی و انتظامی با یورش به جشن پنجاهمین سال تأسیس کانون نویسندگان ایران، مانع از برگزاری آن شدند. ساعاتی پیش از آغاز مراسم، نیروهای یادشده مکان برگزاری جشن و اطراف آن را محاصره و از ورود اعضای کانون و سایر دعوت شدگان جلوگیری کردند. ماموران سپس با استناد به حکم قضایی به مکان برگزاری مراسم هجوم برده و ضمن بازداشتن اعضای گروه تدارک جشن، اموال کانون شامل پوسترها، فلش‌ها و بشقاب‌های مزین به آرم کانون را که به رسم یادگار تهیه شده بود به غارت بردند……ادامه -
خیزش شجاعانه و آزادی خواهانه و عدالت جویانهِ مردم در دی ماه نشان از افزایش سطح مطالبات فرودستان جامعه داشت، به نوعی که خواهان گذر از دو جناح سیاسی حاکمیت شدند. تظاهرات علیه نابرابری های اجتماعی، تبعیض جنسیتی و بویژه رویکرد شجاعانهِ دخترانِ خیابان انقلاب علیه حجاب اجباری نیز، از جمله واکنش های عملی و حق طلبانهِ مردم به وجود نقض فاحش حقوق انسانی در ایران است…..ادامه -
در ایران امّا ماجرا یکسر رنگی دیگر گونه دارد . در سرزمینی که حدّاقل دستمزد کارگر ، مطابق آمار رسمی ، چهار برابر پایین‌تر از خط فقرِ سیاه است و پرداخت همین دستمزد ناچیز گاه شش ماه و هشت ماه و بلکه یک سال به تعویق می افتد، پاسخ هر اعتراض حق‌طلبانه و هر اعتصاب کارگری ، سرکوب است و سرکوب است و سرکوب. کارگر از حق ایجاد تشکل‌های مستقل و آزاد محروم است و کارفرمایان و گردنه‌گیران دین‌پناه ، غرق در ثروت و ناز و نعمت در حال انفجارند… و سرانجام ، حاکمیت هر سال می کوشد با اعلام «هفته‌ی کار و کارگر» به هر بهانه و به لطایف الحیل، روز اول ماه مه را لوث کند و از به خیابان آمدن کارگران به ضرب چماق سرکوب جلوگیری کند….ادامه -
مادران پارک لاله ایران
خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم.
خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم. -
#ایران #حقوق_بشر – به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ زندانی سیاسی سهیل عربی در حال حاضر در سلول بند به نام سوییت در سالن تیپ یک زندان تهران بزرگ؛ تحت شکنجه و آزارهای جسمی و روحی توسط زندانبانان قرار دارد.به دستور مسئولین زندان موهای این زندانی سیاسی را از ته تراشیده اند . به دلیل نداشتن آب گرم و امکان حمام بدن او شپش گذاشته است. به خانواده اش اجازه واریز پول برای خرید مواد بهداشتی و غذایی نداده اند. همچنین به وی در انفرادی اجازه تماس تلفنی با خانواده اش هم نمی دهند.روز یکشنبه ۱۹ فروردین ماه؛ در حالی که سهیل عربی در هواخوری زندان بوده سه نفر از عوامل رئیس زندان به ضرب و شتم وی پرداختند که باعث مجروح شدن دست و ورم کردن آرنج دستش شده است.
پیوندها
- Linkssammlung
- Madaran – Dortmund —— مادران – دورتموند
- Madaran – Frankfurt —— مادران – فرانکفورت
- Madaran – Italia ———— مادران – ایتالی
- Madaran – Köln ————- مادران – کلن
- Madaran – London – مادران – لندن
- Madaran – London ——— مادران – لندن
- Madaran – Oslo ———— مادران – اسلو
- Madaran – Rasht ———- مادران – رشت
- Madaran – San Francisco مادران – سانفرانسیسکو
- Madaran – solh – Iran — مادران صلح ایران
- Madaran – Wien ———— مادران – وین
- Madaran – L.A. Valley –––مادران – لس انجلس
- Madaran – L.A. Valley –––مادران – لس انجلس
- Mothers of Laleh-Iran —— مادران پارك لاله – ایران
- Mothers of Laleh-Iran —— مادران پارك لاله – ایران
- Shirin Ebadi —————— شیرین عبادی